Wat is de AMLR?
De AMLR (Anti-Money Laundering Regulation) is de nieuwe Europese verordening die de bestaande anti-witwasrichtlijnen grotendeels vervangt. Het markeert een belangrijke koerswijziging: in plaats van losse richtlijnen (zoals AMLD5 of AMLD6), geldt er één uniforme set regels die direct van toepassing is in alle EU-lidstaten.
Vanaf 10 juli 2027 moeten alle lidstaten, en dus ook België, volledig voldoen aan de nieuwe regelgeving. AML-plichtige kantoren moeten hun beleid en processen herzien om klaar te zijn voor de eenduidige Europese regels.
AMLD, AWW of AMLR?
De Belgische Antiwitwaswet (AWW) is gebaseerd op de Europese AMLD’s (Anti-Money Laundering Directives). Die richtlijnen gaven lidstaten de ruimte om eigen keuzes te maken in de vertaling naar nationale wetgeving. Zo is er in Nederland en Frankrijk sprake van een bewaartermijn van AML-gegevens van minimaal 5 jaar, terwijl dit in Spanje en Luxemburg 10 jaar is.
Die ruimte voor nationale invulling verdwijnt echter onder de AMLR, waarmee u vanaf medio 2027 te maken krijgt. De nieuwe verordening zorgt ervoor dat iedere EU-lidstaat aan exact dezelfde regelgeving moet voldoen. Waar richtlijnen (directives) eerst door lidstaten moesten worden omgezet in nationale wetgeving, geldt de verordening (regulation) direct in elke lidstaat. Dit vraagt om een kritische blik op bestaande procedures, maar biedt ook enkele voordelen:
- Het schept duidelijkheid
- Het voorkomt interpretatieverschillen
- Het geeft minder ruimte voor uitzonderingen
- Het leidt tot meer eenheid in de EU
Wat verandert de AMLR concreet voor Belgische kantoren?
De AMLR scherpt de bestaande regels en omschrijvingen op diverse onderdelen aan. Hoewel de huidige AWW op veel punten al in lijn is met de Europese eisen, brengt de AMLR toch enkele belangrijke wijzigingen met zich mee voor Belgische instellingen. Een volledig overzicht is terug te vinden in de verordening zelf. Hieronder volgt een beknopt overzicht van de meest relevante en opvallende veranderingen.
Scherpere regelgeving omtrent UBO’s
De definitie van UBO’s (uiteindelijke begunstigden) wordt onder de AMLR aangescherpt. Waar de huidige regelgeving spreekt van natuurlijke personen die meer dan 25% van de aandelen, stemrechten of eigendomsbelangen in een juridische entiteit bezitten, wordt deze drempel onder de AMLR gewijzigd naar 25% of meer. Hieronder vallen ook rechten op winst, interne middelen of het liquidatiesaldo.
Bij verhoogde risico’s wordt van instellingen verwacht dat zij ook de natuurlijke personen met een eigendomsbelang met 15% tot 25% identificeren en verifiëren (Preambule, paragraaf 107 en 108, REGULATION (EU) 2024/1624).
Daarnaast onderzoekt de Europese Commissie de mogelijkheid om de 25%-drempel structureel te verlagen, mede op basis van ervaringen uit lidstaten die nu al strengere eisen hanteren (Preambule, paragraaf 165, REGULATION (EU) 2024/1624).
Uitgebreidere definitie van PEP’s
De rol van PEPs (Politiek Prominente Personen) is herzien. Onder de AMLR worden ook burgemeesters en regionale/lokale bestuurders als PEP beschouwd, evenals broers of zussen en nauwe bondgenoten. Dit vergroot het aantal situaties waarin verscherpt onderzoek verplicht is (Preambule, paragraaf 92, 97 en 98, REGULATION (EU) 2024/1624).
Limiet op contante betalingen
De AMLR stelt een EU-brede limiet in voor contante betalingen van €10.000, maar lidstaten mogen strengere regels hanteren. Uitzonderingen gelden onder andere voor particuliere transacties buiten professionele context en voor stortingen bij financiële instellingen (Preambule, paragraaf 18 en 161, REGULATION (EU) 2024/1624).
België pleit, samen met enkele andere lidstaten, voor een lager limiet dan de voorgestelde €10.000. In juni 2021 heeft België met Nederland, Frankrijk, Italië en Spanje een non-paper over een lager limiet opgesteld.
Uitbreiding reikwijdte
Cryptoplatformen, crowdfundingplatformen, handelaren in luxegoederen en professionele voetbalclubs moeten onder de AMLR ook aan de anti-witwasregelgeving voldoen (Preambule, paragraaf 14 t/m 25, REGULATION (EU) 2024/1624).
Wat is de AMLA?
Waar de AMLR de inhoudelijke verplichtingen vastlegt, zal de AMLA toezien op de naleving ervan binnen de EU
De AMLA (Anti-Money Laundering Authority) is een nieuw initiatief van de Europese Unie. Deze organisatie heeft als hoofddoel ervoor te zorgen dat de regels rond witwasbestrijding en terrorismefinanciering (AML/CFT) in alle EU-lidstaten op een consistente en kwalitatief goede manier worden toegepast. Dit doet de organisatie onder andere door nationale FIU’s te ondersteunen en zelf toezicht te houden. Daarnaast stimuleert de AMLA samenwerking en onderlinge ondersteuning tussen lidstaten.
Belangrijk om te weten: de nationale toezichthouders blijven verantwoordelijk voor het grootste deel van het toezicht. De AMLA houdt enkel direct toezicht op een beperkt aantal grensoverschrijdende entiteiten met een verhoogd risicoprofiel.
De kerntaken van de AMLA:
- Ontwikkelen en implementeren van AML/CFT-regelgeving
- Actieve handhaving en sanctionering
- Bewustwording en educatie
- Versterken van internationale samenwerking
- Onderzoek en analyseren
- Identificeren en bestrijden van terrorismefinanciering
Wanneer is de AMLA actief?
In 2024 is de AMLA wettelijk gevestigd en een jaar later opent het zijn nieuwe kantoor in Frankfurt, Duitsland. Op het moment van schrijven (2025) werkt AMLA aan het uitbreiden van het personeelsbestand en aan de verdere uitwerking van uitvoeringsregels. Naar verwachting zal het in 2028 volledig operationeel zijn en zal het directe toezicht daarmee starten.
Wat gaat de AMLA concreet doen?
In de preambule van de AMLR (REGULATION (EU) 2024/1624) zijn verschillende taken en verantwoordelijkheden voor de AMLA opgenomen. De organisatie zal onder meer:
- Richtlijnen opstellen over de minimumvereisten voor de inhoud van de kantoorbrede risicobeoordeling en aanvullende informatiebronnen (Preambule, paragraaf 31, REGULATION (EU) 2024/1624).
- Toezien op proportionele monitoring van cliëntrelaties en transacties op basis van risicoprofielen (Preambule, paragraaf 72, REGULATION (EU) 2024/1624).
- Technische standaarden ontwikkelen voor de vereiste cliëntinformatie bij onboarding en monitoring, afhankelijk van het risiconiveau dat aan elke cliënt verbonden is (Preambule, paragraaf 74, REGULATION (EU) 2024/1624).
- Opkomende risico’s en witwastypologieën buiten de EU signaleren, de ontwikkeling ervan volgen en passende richtlijnen verstrekken (Preambule, paragraaf 89, REGULATION (EU) 2024/1624).
- Richtlijnen opstellen voor het inschatten van risico’s verbonden aan specifieke categorieën PEP’s (Preambule, paragraaf 90, REGULATION (EU) 2024/1624).
- Een EU-breed uniform meldingsformat voor verdachte transacties ontwikkelen (Preambule, paragraaf 139, REGULATION (EU) 2024/1624).
.jpg?width=70&height=99&name=Cover%20glossary%20(BE-NL).jpg)
